Antystresowy mangan

Mangan to pierwiastek pobierany przez rośliny w stosunkowo małych ilościach od 7 do 120 g/t plonu głównego i pobocznego. Największe zapotrzebowanie na ten mikroelement wykazują zboża (w tym najwięcej żyto), kukurydza i rzepak. Polskie gleby są zasobne w ten pierwiastek, jednak osobną kwestią jest jego dostępność dla roślin, która limitowana jest przez kilka czynników. Najważniejsze z nich to:

• podwyższone pH gleby wynikające np. z nadmiernego wapnowania – odczyn odgrywa ważną rolę w dostępności manganu. Powyżej pH 6 dostępność pierwiastka spada stukrotnie wraz z jego wzrostem o jedną jednostkę (rys. 1.);
• susza glebowa – w warunkach niedoboru wody dostępność manganu drastycznie spada, częściej występuje to na glebach lekkich;
• nadmierne rozluźnienie gleby – szczególnie niebezpieczne jest w warunkach niedoboru wody, bo rozluźniona gleba szybko się przesusza, pogłębiając problem dostępności Mn. Niedobory tego pierwiastka widoczne są, np. pomiędzy ścieżkami przejazdowymi na polu, gdzie gleba nie jest ugnieciona.

Objawy do pomylenia

W przypadku niedoboru manganu na liściach roślin najczęściej możemy obserwować chlorozę międzyżyłkową. Ten objaw jest bardzo podobny  do niedoborów magnezu czy siarki lub np. cynku w przypadku kukurydzy i czasem trudno przypisać go właśnie do manganu. W przypadku buraka cukrowego chlorotyczne plamki mogą mieć kolor żółtawy lub cytrynowy. We wszystkich przypadkach nerwy liści zawsze pozostają zielone.

Chcesz dowiedzieć się więcej o roli manganu i jego funkcjach w roślinach uprawnych? Sięgnij po najnowszy, kwietniowy numer „top agrar Polska”.



jd, fot. Daleszyński