Po dość wilgotnej jesieni w wielu gospodarstwach nie udało się obsiać zaplanowanego areału ozimin. Wiosną trzeba będzie to uzupełnić m.in. zbożami jarymi. Warto jednak wcześniej poznać walory agrotechniczne odmian pszenicy jarej oceniane w ramach doświadczalnictwa porejestrowego – PDO.
Pogoda w ostatnich latach bardzo często zaskakuje producentów swoim przebiegiem, a jej negatywne skutki niewątpliwie rzutują na wysokość uzyskiwanych plonów.
W 2020 roku pszenica jara plonowała o 8,1 dt z ha lepiej w stosunku do roku 2019 i o około 3,5 dt z ha gorzej w porównaniu z rokiem 2018. Średni plon ziarna na przeciętnym poziomie agrotechniki (a1) dla odmian wzorcowych tego gatunku wynosił 62,4 dt z ha, natomiast na wysokim poziomie agrotechniki był o 9,3 dt z ha większy. W wieloleciu 2018-2020 najlepiej plonowała zarejestrowana w 2020 roku odmiana z grypy A – WPB Troy (64,2 dt z ha). Wysoki plon uzyskała także rok starsza odmiana chlebowa – Alibi (63,0 dt z ha).
Krajowy rejestrW ramach
badań PDO w COBORU w 2020 roku testowano 30 odmian pszenicy jarej w 54 punktach doświadczalnych rozlokowanych na terenie całego kraju. W tabeli 1 przedstawiono
wyniki odmian, które w latach 2018-2020 przeszły co najmniej
dwuletni cykl badań. Oznacza to, że pominięto w niej odmiany Bombona (grupa E), Arabella, Griwa, Izera, Kandela, Katoda, KWS Torridon, Monsun, Ostka Smolicka, Raweta, Serenada, Struna (grupa A) oraz Zadra (grupa B), które nie były badane w ciągu ...
