Choroba występuje dość często na plantacjach wcześniej porażonych przez łamliwość podstawy źdźbła, fuzariozę kłosów czy septoriozę plew. Na zaschniętych kłosach pojawia się wówczas w znacznej ilości ciemny nalot pokrywający je częściowo lub w całości, przez co łan przybiera barwę ciemno szarą.
Zwykle straty powodowane przez sprawców czernienia zbóż sięgają do 5%, lecz ziarno, zwykle zainfekowane także innymi grzybami, ma gorszą jakość technologiczna i gorzej się przechowuje, a użyte do siewu zainfekuje nowe zasiewy. Chorobę tę należało eliminować w okresie ochrony liścia flagowego i kłosa (zabieg T3). Do tego zadania nadają się zwłaszcza fungicydy z grupy strobiluryn, które chronią kłos i wykazują dłuższy okres działania. Przy wyborze środka należy także zwrócić uwagę na jego karencję, gdyż okres od jego zastosowania i zbioru zboża jest zwykle dość krótki.
Na prewencję wtym sezonie jest już za późno. Jednak w przyszłym roku, aby ochronić pszenicę, pszenżyto i żyto w fazie kłoszenia można zastosować następujące preparaty:
- Amistar 250 SC (0,8–1 l/ha),
- Dobromir 250 SC (0,8–1 l/ha),
- Duett Ultra 497 SC (0,6 l/ha),
- Gerana (1 l/ha),
- Osiris 65 EC (1,5–2,5 l/ha),
- Rubric 125 SC (1 l/ha),
- Strobi 250 Sc (0,8–1 l/ha),
- Tenore 400 EW (1 l/ha),
- Vista 228 SE (1,8 l/ha),
- Zamir 400 EW (1 l/ha).
bie
