Dorodniejsze kłosy jęczmienia

Tym razem australijski zespół badawczy z Uniwersytetu w Adelajdzie zajął się jęczmieniem. Pracują nad tym, by nawet przy wysokich temperaturach dochodziło do jak najlepszego zapylenia w tym gatunku. Udało im się ustalić, że usunięcie konkretnego białka kodowanego przez określone geny sprawia, że jęczmień w kłosach wytwarza więcej kwiatków, które mogą zostać zapylone. Bez tego białka kłosy jęczmienia mają się bardziej rozgałęziać, bo naturalną cechą tego gatunku jest to, że są one dość mocno zbite - zdjęcie poniżej (podobnie jest z innymi zbożami kłosowymi).



Naukowcy wyjaśniają, że jęczmień na wysokie temperatury reaguje zwiększoną aktywnością białka HvMADS1, czego fizjologicznym efektem jest zbity kłos, zabezpieczony przed niekorzystnymi warunkami. Taki jednak zawiąże mniej ziarniaków. Ograniczanie aktywności białka HvMADS1 spowodowało, że kłos wiązał się luźniejszy, z większą liczbą ziarniaków, co potencjalnie wpływa na zwiększenie plonowania roślin. W badaniach rośliny o normalnej aktywności HvMADS1 wytworzyły średnio 6 źdźbeł kłosonośnych i 180 ziaren. Te natomiast z ograniczoną aktywnością HvMADS1 miały od 8 do 10 źdźbeł i średnio po 250 ziaren. Były one co prawda mniejsze niż te od roślin kontrolnych, ale ich masa była większa.

Badania w tym zakresie prowadzono najnowszymi metodami, m.in. narzędziami do edycji genów CRISPR-Cas9 na 3 odmianach jęczmienia. Prace hodowlane nad zbożami w Australii są bardzo intensywne, bo tamtejszy rynek zbóż jest ważną gałęzią gospodarki, o rocznej wartości 12 mld dolarów.

jd, fot. Daleszyński, University of Adelaide