Do grupy regulatorów wzrostu nazywanych też syntetycznymi auksynami stosowanymi w zbożach możemy zaliczyć m.in. następujące substancje:
- 2,4-D,
- MCPA,
- dikambę,
- mekoprop,
- chlopyralid,
- fluroksypyr.
Ta grupa substancji zwalcza chwasty dwuliścienne. Jest bardzo skuteczna w ograniczaniu zachwaszczenia wiosennego w zbożach, a mieszaniny fabryczne kilku radzą sobie praktycznie z każdym gatunkiem chwastu. Warto też dodać, że substancje te są bardzo skuteczne w zwalczaniu nawet mocno wyrośniętych chwastów, także ich zwalczanie jest możliwe niemal w każdym momencie w ramach rejestracji i ograniczeń związanych z fazą rozwojową zboża.
Kolejną zaletą tej grupy jest szybkość działania. Po ich zastosowaniu efekty widać nawet już kolejnego dnia w postaci chloroz i deformacji chwastów. Charakterystyczne są skręcanie się liści, wydłużanie ogonków liściowych, ich nierównomierny wzrost. Objawem działania tych substancji jest też tworzenie się nowych pędów, zwłaszcza w dolnej części łodygi. Organy z czasem ulegają staśmieniu i skręceniu, a przebarwienia pogłębiają się prowadząc do ogólnej nekrozy i zamierania roślin.
Trochę historii
Ta grupa substancji została wprowadzona na rynek jako herbicydy w latach 60. ubiegłego wieku. Niektóre z nich, jak np. 2,4-D mają za sobą niechlubną historię. Już w latach 40. XX w. w USA i Wielkiej Brytanii prowadzono nad nim badania pod kątem użycia jako broń chemiczna, co też miało miejsce później, w latach 50. Wtedy Amerykanie użyli tej substancji na masową skalę w Wietnamie w dawce 6 kg/ha substancji do niszczenia lasów.
W latach 60. substancje te zaczęto stosować jako herbicydy w uprawach rolniczych w dużo mniejszych, bezpieczniejszych i przebadanych pod tym kątem dawkach: 2,4-D pojawił się w herbicydach w 1963 r., MCPA w 1969 r., mekoprop w 1970 r., dikamba w 1974 r. To pokazuje, jak wiekowa jest już ta grupa substancji, jednak dzięki mechanizmowi działania polegającemu na „udawaniu” auksyn wciąż jest skuteczna i nie ma na nią odporności.
Większość rynkowych rozwiązań ma rejestrację wiosenną w zbożach ozimych najczęściej do fazy 1. lub 2. kolanka. Niektóre jednak regulatory wzrostu w konkretnych produktach, np. fluroksypyr można stosować do końca fazy nabrzmiewania pochwy liściowej liścia flagowego BBCH 45.
