Obserwuj kolanka!
Na plantacjach optymalnie rozwiniętych drugą dawkę azotu można podać w fazie BBCH 31 (pierwsze kolanko), a na bardziej rozwiniętych w stadium BBCH 32 (drugie kolanko). Z kolei słabe pszenice wymagają dostarczenia jej wcześniej, tzn. na początku strzelania w źdźbło. Jej zadaniem jest także zagwarantowanie odpowiedniej zawartości azotu w roślinie. Składnik ten będzie później potrzebny rozwijającym się ziarniakom.Aby trzecia dawka azotu (N3), tzw. jakościowa, spełniła swoje zadanie, należy ją zastosować w okresie od fazy liścia flagowego (BBCH 37/39) do końca kłoszenia (BBCH 59). Jeśli celem jest zwiększenie MTZ, należy ją podać już w stadium liścia flagowego (BBCH 37–39). Natomiast jeżeli chcemy poprawić parametry jakościowe (zawartość białka) można ją przesunąć do fazy kłoszenia (BBCH 39–49).
Termin zależy od stopnia rozwoju łanu
Na słabszych (rzadkich) plantacjach pszenic drugą dawkę warto podać stosunkowo wcześnie, tzn. na końcu fazy krzewienia lub na początku strzelania w źdźbło, kiedy następuje aktywny wzrost poziomu fitohormonów w roślinie, przygotowując ją do fazy intensywnego wzrostu. Azot zastosowany w tym momencie pozwala wyregulować stopień redukcji pędów w zależności od obsady roślin na plantacji. Dobrze jest wówczas wykorzystać azot azotanowy, który pobudzi rozwój nowych liści i pędów bocznych.Przesunięcie tej dawki na fazę BBCH 31–32, w której rozpoczyna się właściwe wydłużanie międzywęźli, pozwala sterować procesem redukcji kłosków. Pamiętać należy, że od końca fazy BBCH 32 roślina zaczyna się intensywnie wydłużać i równocześnie następuje dynamiczny wzrost kłosa – do fazy liścia flagowego kłos pszenicy wydłuży się z kilku milimetrów do kilku centymetrów.