Sprawcą choroby w stadium płciowym jest – Oculimacula acuformis, O. yallundae. W stadium konidialnym – Helgardia acuformis, H. herpotrichoides.
Łamliwość źdźbła zbóż – jakie są objawy?
Na pochwach liściowych u podstawy pojawiają się soczewkowate plamki, które z czasem stają się jaśniejsze w środku, a obwódka jest brązowa. W fazie liścia flagowego osiągają długość 2–4 cm, a ich obwódka staje się mniej wyraźna i łagodnie zlewa się z zewnętrzną tkanką. Plamy mogą występować po kilka na pędzie i łączyć się, powstają zwykle do wysokości pierwszego kolanka. Pod powierzchnią plam występuje niekiedy grzybnia przetrwalnikowa, a wewnątrz watowata, szara grzybnia. Rośliny łatwo wylegają przez wyłamywanie się w miejscu plam. Pierwsze objawy zaobserwować można już jesienią lub częściej wczesną wiosną.
Cechy odróżniające to:
Cechy odróżniające to:
- Soczewkowate plamki na dolnym odcinku pędu, z początkowo wyraźną, później zlewającą się obwódką.
- Wewnątrz źdźbła szara grzybnia, a tkanka w miejscu plam wyraźnie osłabiona.
Preferowane gleby: piaszczysto-gliniaste, gliniaste i ilaste, bez większych preferencji odnośnie do pH.
Preferowane stanowiska: z częstą uprawą pszenicy, pszenżyta, jęczmienia i żyta, niezależnie jednak od pozostawiania na powierzchni pola resztek pożniwnych.
Preferowane stanowiska: z częstą uprawą pszenicy, pszenżyta, jęczmienia i żyta, niezależnie jednak od pozostawiania na powierzchni pola resztek pożniwnych.
Zwalczanie chemiczne: opryskiwanie od fazy BBCH 31 do 32, szczególnie preparatami zawierającymi m.in. cyprodynil, metrafenon oraz z grupy strobiluryn, triazoli i karboksyamidów.
Czytaj także: Ochrona zbóż przed chorobami grzybowymi: fungicydy i terminy stosowania
Czytaj także: Ochrona zbóż przed chorobami grzybowymi: fungicydy i terminy stosowania