W zasiewach zbóż, które znajdują się na terenie Polowej Stacji Doświadczalnej Instytutu Ochrony Roślin–PIB w Winnej Górze w woj. Wielkopolskim stwierdzono obecność mszycy pszenicznej Diuraphis noxia.
Zobacz także: Chwasty w zbożach: zwalczanie przytuli czepnej jesienią
Zboża w coraz większym niebezpieczeństwie
Mszycę pszeniczną stwierdzono już sporadycznie w naszym kraju w latach 70. XX wieku, jednak były to pojedyncze przypadki i osobnik ten nie był specjalnie monitorowany.
Mszyca pszeniczna pochodzi z południowo-zachodniej Azji, a pierwsze straty, które spowodowała w uprawach, odnotowano na Krymie. Kolejno w latach 80. Odnotowano ją w USA, a obecnie uznawana jest za jednego z najważniejszych światowych szkodników pszenicy.
Mszyca pszeniczna – charakterystyka
Mszyca ta jest bezskrzydła, dorosłe osobniki są jasnozielone lub szarozielone z woskowym nalotem. Jej długość to około 1,4 do 2,3 mm, posiada czułki, blade syfony i krótkie kolce, zlokalizowane na grzbiecie.
Mszyca rozwijać się możne na wielu gatunkach traw i zbóż, jednak prawdopodobnie nie stanowi zagrożenia dla upraw kukurydzy.
Objawy żerowania mszycy pszenicznej
Bardzo charakterystycznym objawem żerowania w uprawach mszycy pszenicznej jest powstawanie na liściach podłużnych przebarwień w kolorach od białego do fioletowego. Mszyca ta ma toksyczną ślinę, która powoduje deformacje oraz zwijanie się liści, a także koniec końców wpływa na zahamowanie wzrostu i pogorszenie jakości ziarna.
Ważna profilaktyka zwalczaniu mszyc
Nie możemy zapomnieć, że mszyce są wektorami przenoszącymi wirusy, dlatego bardzo ważna jest profilaktyka, a także wykonywanie interwencyjnych zabiegów z wykorzystaniem środków ochrony roślin.
Możesz skorzystać z naszej Bazy Środków Ochrony Roślin.
Próg szkodliwości to w okresie jesiennym stwierdzenie pojedynczych osobników na plantacji.
Bernat Patrycja
Źródło i foto: Platforma Sygnalizacji Agrofagów