Uprawa owsa zajmuje w Polsce ok. 500 tys. ha. W porównaniu do innych gatunków zbóż, zakwalifikowany jest do grupy roślin niskonakładowych. Z tego względu zabiegi fungicydowe oraz stosowanie regulatorów jest często pomijane. Z kolei intensyfikacja produkcji prowadzi coraz częściej do występowania w kraju zjawiska monokultury zbożowej. W skrajnych przypadkach zboża stanowią 90% płodozmianu. Głównym jej skutkiem jest wzrost porażenia przez choroby podstawy źdźbła. Ponadto, nadmiar resztek pożniwnych ogranicza kiełkowanie i wzrost roślin następczych.
Owies, uznawany także za gatunek fitosanitarny, włączony do płodozmianu zbożowego, ogranicza presje patogenów z tej grupy, dzięki wytwarzaniu przez korzenie swoistego alkaloidu.
Krajowy rejestr owsa
Podjęte w ostatnich latach decyzje rejestrowe sprawiły, że producenci mają do wyboru z Krajowego rejestru (KR) 36 odmian owsa jarego, w tym 32 formy owsa zwyczajnego oraz 4 owsa nagiego. Większość odmian, bo aż 80%, pochodzi z hodowli krajowych. Zarejestrowane odmiany, z wyjątkiem jednej brązowoziarnistej kreacji Gniady, są żółtoziarniste.
Patogeny owsa
Najczęstsze choroby występujące w uprawi...
