Nasz północno-wschodni sąsiad ma warunki nieco zbliżone do Suwalszczyzny. Różni się jedynie łagodniejszym ukształtowaniem terenu i pozornie mniejszą liczbą lasów. Na większości obszaru gleby są piaszczyste, naturalnie kwaśne, a na północy Litwy słynne kopalnie torfu. Natomiast środkowy pas ma gleby lepsze, często gliny nadające się nawet pod uprawę buraka cukrowego.
Jednak na większości obszaru Litwy można uprawiać mniej wymagające gatunki. Dzięki odmianom o krótkim FAO hoduje się tutaj dużo kukurydzy, żyta, owsa. Natomiast w żyznym pasie królują pszenica, rzepak bobik i groch.
Podobna historia i podobna struktura gospodarstw rolnych
W strukturze gospodarstw na Litwie mamy mnóstwo maleńkich, kilkuhektarowych gospodarstw, powstałych po odłączeniu kraju od ZSRR na początku lat 90. XX wieku, czyli po uwolnieniu ziemi z kołchozów (gospodarstw spółdzielczych). Gospodarze mają w nich po 1–2 sztuki bydła, czasem kilka sztuk mięsnych. Gospodarstwa te położone są na gorszych glebach i dominują u nich użytki zielone....
