Poza regulacją pokroju wzmacniają one krzewienie i redukują utratę pędów bocznych, a w rzepaku – wzmacniają pęd główny. W pszenicy ozimej zabieg należy wykonać w fazie BBCH 30–32, używając trineksapaku etylu i CCC, najlepiej w mieszaninie z fungicydem oraz mikroelementami (B, Mn).
W dobrze rozkrzewionym jęczmieniu ozimym można zastosować w tej fazie proheksadion wapnia i trineksapak etylu łącznie z protiokonazolem (100 g/ha), tebukonazolem (50 g/ha) i spiroksaminą w dawce 120 g/ha. Zabiegiem tym zabezpieczy się także rośliny przed:
- mączniakiem,
- rdzą,
- plamistością siatkową i pleśnią śniegową.
Czytaj również: Nawożenie mikroelementami zbóż na wiosnę – jakie dawki zastosować?
Wiosną w rzepaku można użyć mieszanin chlorku mepikwatu i metkonazolu w dawce 1–1,4 l/ha lub difenokonazolu z paklobutrazolem (0,35 l/ ha, od fazy wzrostu pędu głównego do widocznych pojedynczych pąków na pędzie głównym), ewentualnie trineksapak etylu (1,5 l/ha), od końca wzrostu pędu głównego do końca rozwoju pąków kwiatowych.
Zobacz również: Zabieg T0 – Zabieg czyszczący. Jaka jest jego skuteczność i czym go wykonać?
