Szkodnik powszechnie występuje w Polsce. W uprawach najczęściej występuje w południowych regionach kraju, ale coraz częściej można go zaobserwować w północnej i środkowej Polsce. Szkody wyrządzają zarówno chrząszcze jak i larwy, jednak z punktu widzenia pory roku obawiać należy się larw. Są one dość charakterystyczne. Mają do 3 cm długości, trzy pary odnóży oraz ciemnego koloru płytki na grzbiecie. Żerują po zmroku więc tylko wtedy można je zaobserwować. W ciągu dnia ukrywają się w kanałach wydrążonych w glebie.
Szkodliwość
Larwy uszkadzają młode zboża w fazie od wschodów do fazy krzewienia, także wiosną. Kiełkujące zboże może być zjedzone aż do gleby. Na młodych pędach uszkadzane są podstawy liści, co powoduje więdnięcie i obumieranie całych liści. Z liści larwy wygryzają miąższ pozostawiając nerwy. Postrzępienie blaszek jest charakterystyczne dla ich żerowania. Jedna larwa może uszkodzić aż 26 pędów, co przy masowym pojawie szkodnika może spowodować całkowite zniszczenie uprawy. Po przezimowaniu żeruje dalej uszkadzając zboża jeszcze w fazie krzewienia.
Zwalczanie
Obecnie nie ma zarejestrowanych prepa...
