Bioasekuracja to działania, które zapobiegają wniknięciu czynnika chorobotwórczego i jego rozprzestrzenianiu się w stadzie. Stała się ona powszechnie znana w Polsce, głównie w kontekście afrykańskiego pomoru świń oraz grypy ptaków. W związku z tym jest ona na wysokim poziomie w gospodarstwach zajmujących się hodowlą trzody chlewnej i drobiu, również z tego powodu, że jest ona tam wymagana przez przepisy prawne.
Niestety, w hodowlach bydła standardy bioasekuracji często są traktowane mniej poważnie, dlatego właśnie powstał ten materiał. Warto jednak pamiętać, że wprowadzenie nawet podstawowych zasad może znacząco pomóc w ochronie stada przed wieloma kosztownymi chorobami. W tym materiale specjaliści i praktycy podpowiadają, od czego zacząć i dlaczego warto. Najogólniej bioasekurację można podzielić na zewnętrzną i wewnętrzną.
Zobacz także: Z obory uwięziowej do wolnostanowiskowej – praktyczne przykłady z Austrii!
Biosekuracja zewnętrzna
Polega ona głównie na zapobieganiu dostaniu się czynnika chorobowe...
