W ramach projektu badawczego ocena witalność odnosi się do tempa wzrostu sadzeniaków w ciągu pierwszych siedmiu tygodni po posadzeniu. Ekspertyzy polowe i laboratoryjne obejmą zdolność kiełkowania sześciu różnych odmian w różnych warunkach – na polach z piaszczystą i gliniastą glebą w Holandii, na południu Francji oraz w komorze klimatycznej w stacji terenowej w holenderskiej miejscowości Stiens w prowincji Fryzja. W fitotronie symulowane są cztery różne sytuacje, różniące się temperaturą i wilgotnością gleby. Do obserwacji polowych zostanie też wykorzystany dron wyposażony w kamery, które będą zbierać informacje o wielkości i tempie wzrostu poszczególnych odmian w terenie.
Różnica tkwi w potencjale patogenów i metabolitach
Z dotychczasowych badań wynika, że środowiskowe warunki wzrostu w niewielkim stopniu wpływają na różnicę w żywotności partii sadzeniaków. – Silna partia jest mocna w różnych miejscach, słaba partia jest słaba wszędzie – mówią eksperci projektu. W 2021 r. przedmiotem badań są różnice w składzie sadzeniaków, w tym zestaw grzybów i bakterii, które mogą odgrywać rolę w ich witalności.
Szczegółowo badane są również substancje organiczne w roślinie, tj. cukry i kwasy – metabolity dostarczające energii i składników odżywczych, które pomagają we wzroście i rozwoju ziemniaków. Każda bulwa zawiera ok. 7000 różnych metabolitów, które różnią się zawartością i proporcjami między odmianami i partiami odmian.
– Projekt Flight to Vitality ma zredukować badania do ok. 200 metabolitów, które w największym stopniu decydują o tempie wzrostu roślin. Program może okazać się przełomowy w ocenie kondycji sadzeniaków, gdyż nigdy wcześniej nie mieliśmy wglądu w czynniki determinujące zdolność kiełkowania ziemniaka – komentują naukowcy.
[bie]
