
Także rolnicy uprawiający cebulę, pomidora, paprykę i wiele warzyw, w których spustoszenie sieją sprawcy chorób z grupy lęgniowców, jak zaraza ziemniaka i mączniaki rzekome muszą liczyć się z droższym, często mniej skutecznym, a na pewno trudniejszym w zapobieganiu odporności zwalczaniem chorób.
Zobacz także: Jaka jest najlepsza ziemia pod ziemniaki?
Nie mamy już takich substancji jak famoksadon, fenamidon, bentiawalikarb czy idealnych w strategii antyodpornościowej multimiejscowych ditiokarbaminianów. Spośród wielomiejscowych substancji pozostała tylko miedź.
Wycofywanie substancji czynnych
Równolegle do wycofywania substancji czynnych zachodzi zjawisko uodparniania sprawców chorób na pozostałe jeszcze w rejestrze substancje czynne. W Europie odnotowywane są nowe genotypy sprawcy zarazy ziemniaka. Wraz ze zwiększaniem częstości stosowania ostatnich z dopuszczonych substancji ilość odpornych genotypów rośnie. Mamy co czynienia nie tylko z tzw. odpornościa prostą, ale także krzyżową (na różne substancje z tego samego mechanizmu), a co gorsza rośnie ryzyko najgorszego z typów odporności, czyli wielokrotnej (na różne mechanizmy działania).
Najbardziej skuteczne śor
Które zatem z dopuszczonych jeszcze w UE fungicydów wykazują najwyższą skuteczność? Oceną taką zajmują się naukowcy z Europy w ramach projektu EuroBlight (słowo blight to po angielsku zaraza, ale tez zły urok). Z badań wynika, że najwyższą skuteczność w ochronie liści wykazuje mieszanina amisulbromu z oksatiapiproliną. Natomiast bulwy najlepiej chroni mieszaniana cymoksanilu z propomokarbem i cyjazofamidem. Jednak nie można opierać się tylko na tych substancjach. W wielozabiegowej strategii trzeba też używać środków z innymi mechanizmami, które stosuje się zapobiegawczo.
Ocena skuteczności substancji fungicydówych w zwalczaniu zarazy ziemniaka dokonana jest pod względem:
- ochrony liści;
- ochrony bulw;
- ochrony nowych przyrostów;
- ochrony łodyg przed formą łodygową zarazy;
- działania zapobiegawczego;
- działania leczniczego;
- działania antysporulacyjnego, czyli zapobiegającego powstawaniu zarodników;
- odporności na zmywanie;
- sposobu działania w roślinie.
Informacje o wynikach tej oceny znajdują się w artykule w najnowszym wydaniu kwartalnika Ziemniaki (nr 1/2025) od str.36.
tcz