Roślina ta daje najbardziej energetyczne ziarno, ale jej wysokie plony uzależnione są od dostępu do wody i azotu. Duże ilości gnojowicy wytwarzane w gospodarstwach trzodowych ułatwiają więc uprawę kukurydzy. Jej ziarno w porównaniu z innymi zbożami zawiera najwięcej tłuszczu, skrobi oraz cukrów. Charakteryzuje się także większą jednorodnością i tym samym wartością pokarmową (tab. 1.).
Ziarno kukurydzy zbierane w Polsce ma jednak wady – największą jest duża zawartość wody w trakcie zbiorów (zazwyczaj 25–30%). Takie mokre ziarno wymaga natychmiastowego wysuszenia, aby zahamować rozwój grzybów patogennych. Proces ten nie może być zbyt długi i/lub intensywny, gdyż nadmierne podniesienie temperatury podczas suszenia kukurydzy prowadzi do spadku strawności aminokwasów oraz do tworzenia się skrobi trudno strawnej. Efektem jest spadek składników pokarmowych dostępnych dla świń i pogorszenie wyników produkcyjnych.
Suszenie wymaga specjalistycznych urządzeń ...
