W przypadku zwierząt dorosłych zapotrzebowanie jest niewielkie i niedobory żelaza występują rzadko. Dopiero długotrwałe braki prowadzą do spadku aktywności enzymów oksydacyjno-redukcyjnych i mniejszej odporności zwierząt na stres oksydacyjny. Zazwyczaj dochodzi do tego, gdy w paszy jest nadmiar wapnia, fosforu oraz cynku, co wynika z interakcji z tymi pierwiastkami.
Szczególnie jest to widoczne w przypadku stosowania wysokich dawek cynku w mieszankach dla odsadzonych prosiąt (ok. 3 kg ZnO/t paszy), gdy nadmiar cynku zaburza także transport żelaza przez ferrytynę. Rozwiązaniem jest stosowanie organicznych form żelaza o ograniczonej interakcji z innymi pierwiastkami.
Jeśli chcesz wiedzieć, jak dzięki mikroelementom poprawić wydajność swojego stada, przeczytaj artykuł "Choć śladowe, to kluczowe w żywieniu" w lipcowym wydaniu "top świnie".
