Nowe odmiany i LOZ pszenżyta jarego

Pszenżyto jare jest zbożem pastewnym, a prace hodowlane zmierzają głównie w kierunku poprawy jego plenności. I właśnie w tej cesze najbardziej widoczny jest postęp. Nowe odmiany, zarówno na przeciętnym, jak i wysokim poziomie agrotechniki dorównują plennością najlepszym wśród już zarejestrowanych oraz wielu odmianom pozostałych zbóż jarych. Obydwie nowe odmiany są dość niskie, a Impetus ma większą odporność na wyleganie.

Atut LOZ
Przed zakupem materiału siewnego pszenżyta jarego, jak w każdym innym gatunku dysponującym tym zestawieniem, warto skorzystać z List odmian zalecanych do uprawy na obszarze województw (LOZ). Tworzy się je co roku w oparciu na wynikach badań PDO (patrz mapa). Co szczególnie cenne dla praktyki, wykaz ten zawiera odmiany najlepiej sprawdzające się w danym rejonie kraju. Informacje te mogą znacząco obniżyć koszt uprawy, usprawnić zbiór i uzyskać lepszej jakości ziarno.

Novum w KR
Krajowy rejestr pszenżyta jarego poszerzył się o dwie nowe odmiany Gucio i Impetus. W ciągu ostatniego roku żadna odmiana nie została skreślona, zatem liczba zarejestrowanych odmian zwiększyła się do 18. Wszystkie pochodzą z hodowli krajowej.

• Gucio – plenność dobra. Odporność na mączniaka prawdziwego, rdzę brunatną, rdzę żółtą i septoriozę liści – dość duża, na rynchosporiozę i brunatną plamistość liści – średnia, na septoriozę plew – dość mała. Rośliny niskie, o przeciętnej odporności na wyleganie. Termin kłoszenia dość wczesny, dojrzewania średni. Masa 1000 ziaren i wyrównanie ziarna przeciętne, gęstość ziarna w stanie zsypnym przeciętna. Odporność na porastanie w kłosie średnia, liczba opadania mała do bardzo małej. Zawartość białka średnia. Tolerancja na zakwaszenie gleby przeciętna. Hodowca: HR Strzelce – Grupa IHAR

Pozostałą część artykułu oraz tabelę z oceną wybranych cech rolniczo-użytkowych nowych odmian pszenżyta jarego znajdziesz w wydaniu miesięcznika „top agrar Polska” 3/2020, na str. 116-117.
[bie]